Kort na het bouwen van de trappistenabdij in 1862 begonnen de monniken van Chimay met het brouwen van kleine hoeveelheden van een verteerbaar bier. Het bier had een laag alcoholgehalte, zo'n 4,8%,en een smaakpalet dat zeer dicht aanleunde bij andere trappisten. De zogenaamde ‘Dorée' was uitsluitend bestemd voor de monnikengemeenschap en bleef door de jaren heen ‘intra muros' geproduceerd. Later werd ‘Dorée' ook aangeboden aan bezoekers en vervolgens aan het personeel van Chimay. Ondanks een lager alcoholgehalte is en blijft ‘Dorée' een trappistenbier met de zo typische en verfrissende hop- en kruidenaroma's'. De vraag om dit bier ook buiten de abdij te verkrijgen, wakkerde dan ook aan naarmate het aantal consumenten toenam die ermee in contact kwam. Het stelde de abdij voor een zwaar dilemma: een product dat spontaan zijn weg naar het publiek gevonden had achter slot en grendel houden of in de markt introduceren.